Çdo darkë ky baba futet në dhomën e vajzës së tij kur ajo është në gjumë/ ” Ne nuk mund të bëjmë asgjë “

E. Walker është një adoleshente australiane, e cila është shumë i pasigurtë për veten. Vajza vuan nga një formë shumë e rëndë e anoreksisë.

Prindërit, të pafuqishëm, nuk mund të ndihmojnë por shikojnë vajzën që është asgjësuar nga sëmundja. Çdo mëngjes, i ati Steve shtrihet në dhomën e saj të gjumit teksa ajo fle për të siguruar që vajza ende merr frymë, ndonëse ende shumë e dobët.

“Ndonjëherë shtriheshim në dysheme pranë shtratit të saj, vetëm për të qenë me të. Por ne nuk mund të bëjmë asgjë “, thotë burri.Megjithëse ajo është vetëm 18 vjeçe, mjekët nuk kanë asnjë dyshim: nëse Gemma nuk vendos të kujdeset për veten, ajo do ta rrezikojë seriozisht jetën e saj.Dhe me të vërtetë vajza luan me vdekjen. Ajo peshon vetëm 28.5 kg, situata është jashtëzakonisht shqetësuese.

“Isha në një gjendje konfuzioni, ditët ishin konfuze dhe vetëm shpresoja të vdes në mënyrë paqësore në gjumin tim. Familja ime dhe unë ishim gati për një gjë të tillë”, thotë vajza.Në shtatë vitet e ardhshme, E. u shtrua në spital në disa raste: sapo ajo përfundoi në dhomën e urgj encës dhe dy herë në një repart psikiatrik.

Por Gemma vazhdonte të refuzonte të hante. Ndonjëherë ajo arriti të ma shtrojë mjekët dhe i bëri ata të mendonin se po fitonte peshë, ndërkohë që, në realitet, mbante pesha të palestrës.Kur Gemma nisi të ndjehet më mire, ajo përfundoi në ekstremin tjetër: bulimia.Trupi i saj i uritur i kërkoi asaj të hante një sasi të tepërt ushqimi. Ndonjëherë ajo ishte në gjendje të merrte 6.500 kalori në 20 minuta. Dhe pastaj humbiste shqisat ose kishte hallucinacione.

“Procesi i shërimit ishte mjaft traumatik”, rrëfen Gemma. Vajza kishte fituar peshë në një kohë të shkurtër, në 7 muaj ajo kishte marrë 40 kilogramë.

Por, falë ndihmës së familjes së saj, Gemma kishte filluar të ndjehej më mire.

Babai i saj, në një moment, e kishte inkurajuar atë të shkruante një letër lamtumire ndaj anoreksisë. Dhe për 6 vjet Gemma e kishte mbajtur këtë mesazh të mbyllur në një sirtar.

Edhe i dashuri i saj e kishte mbështetur atë: “Ai është arsyeja pse jam ende gjallë”.

Sot, në moshën 22 vjeçe, kjo grua e re është shëruar plotësisht: “Unë kurrë nuk kam qenë kaq e lumtur dhe është një ndjenjë joreale”.